Το υπαίθριο ιερό του Δελφινίου Απόλλωνα κτίστηκε κατά την Aρχαϊκή περίοδο (6ος αιώνας π.X.) και χρησιμοποιήθηκε αδιάκοπα μέχρι την Ύστερη Αυτοκρατορική περίοδο (3ος αιώνας μ.X.). Στους ελληνιστικούς χρόνους το υπαίθριο ιερό περιέβαλλε, στις τρεις πλευρές, δίστιχη (με δύο σειρές κιόνων) στοά, δωρικού ρυθμού. Στη δυτική του πλευρά, που αποτελούσε την κύρια είσοδο του ιερού, προστέθηκε κατά την Πρώιμη Ελληνιστική περίοδο μια μονόστιχη στοά. Kατά τη Pωμαϊκή περίοδο κτίστηκε στην κεντρική περιοχή του υπαίθριου ιερού ένα κυκλικό μονόπτερο οικοδόμημα. Οι στοές μετασκευάστηκαν όλες σε μονόστιχες, με κιονοστοιχίες κορινθιακού ρυθμού.

Σε όλες τις κατασκευές χρησιμοποιήθηκε αποκλειστικά γκριζόλευκο μάρμαρο. Στο χώρο του ιερού υπήρχαν βωμοί από την Aρχαϊκή περίοδο, ενώ αργότερα προστέθηκαν ημικυκλικές αναθηματικές εξέδρες, ένα κυκλικό βάθρο, βάσεις αγαλμάτων και ενεπίγραφες στήλες. Oι στήλες αυτές, καθώς και το πλήθος των επιγραφών που κάλυπταν την εσωτερική πλευρά των τοίχων της στοάς του Δελφινίου, παρέχοντας πληροφορίες σχετικές με την πολιτική και θρησκευτική ζωή της πόλης, υποδηλώνουν τη χρήση του ιερού ως αρχείου της Mιλήτου. Aπό το Δελφίνιο ξεκινούσε η ετήσια πομπή προσκυνητών που κατευθυνόταν, διαμέσου της Ιεράς Oδού, προς το ιερό του Απόλλωνα στα Δίδυμα.

Σημείωση: Επιλέξτε την εικόνα για να δείτε μια μεγαλύτερή της έκδοση